- گل ختمی
گیاهی از تیرۀ پنیرکیان با ساقۀ ضخیم، برگ های پهن و گل های درشت صورتی یا مایل به ارغوانی
معنی گل ختمی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
گل سرخ، گلی معطر با گلبرگ های سرخ و ساقه های ضخیم و برگ های بیضی که انواع مختلف دارد، آتشی، سوری، بوی رنگ، گل سوری، لکا، چچک، رز، ورد
(گُ لِخَ)
لغت نامه دهخدا
گیاهی است معروف و از انواع خبازی شمرده اند گل آن سفید و سرخ و الوان مختلف و بهترین همه سفید و آنچه بی گل باشد نیز نامیده میشود و نوع ارغوانی کبود آنرا به هندی خیرو نامند. رجوع به فهرست مخزن الادویه شود. گلی است به رنگهای مختلف و گلبرگهای چهاربرگی و چندبرگی دارد:
خیری و خطمی و نیلوفر و بستان افروز
همچنان است که بر تختۀ دیبا دینار.
سعدی
خیری و خطمی و نیلوفر و بستان افروز
همچنان است که بر تختۀ دیبا دینار.
سعدی
(گُ خَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان تبادکان بخش حومه ارداک شهرستان مشهد واقع در 2هزارگزی جنوب مشهد. هوای آن معتدل و دارای 253 تن سکنه است. آب آن از رودخانه و محصول آن غلات است. شغل اهالی زراعت و مالداری و راه آن اتومبیل رو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
(گِ لِ)
لغت نامه دهخدا
بعربی طین رومی گویند. مخفف قابض بود. با آب کاسنی طلا کنند، خونی که از چشم برآید بازدارد. (برهان) (آنندراج)
(گُ لِ تَ)
لغت نامه دهخدا
همان گل سرخ است که آنرا گل سوری نیز گویند. (آنندراج). گل که آنرا بهندی سداگلاب نامند و بعضی نوشته اند که همین گل سرخ است که از آن گلاب گیرند. (غیاث) :
درین بهار چو پروانه و چو بلبل سوخت
گل چراغ و گل آتشی هزاران را.
خواجه آصفی (از آنندراج).
و از این بیت عبداﷲ وحدت قمی مستفاد میشود که گل آتشی سرخ نیمرنگ است که در عرف هند سداگلاب خوانندو او همیشه بشکفد و به صورت گل گلاب باشد. (آنندراج) :
وفا و شرم مجو از بتی که رخ افروخت
که لاله عطر وگل آتشی گلاب ندارد.
(از آنندراج)
درین بهار چو پروانه و چو بلبل سوخت
گل چراغ و گل آتشی هزاران را.
خواجه آصفی (از آنندراج).
و از این بیت عبداﷲ وحدت قمی مستفاد میشود که گل آتشی سرخ نیمرنگ است که در عرف هند سداگلاب خوانندو او همیشه بشکفد و به صورت گل گلاب باشد. (آنندراج) :
وفا و شرم مجو از بتی که رخ افروخت
که لاله عطر وگل آتشی گلاب ندارد.
(از آنندراج)
(گُ لِخَ / خِ)
لغت نامه دهخدا
نوعی از گل است که به نام گل همیشه بهار هم خوانده میشود:
وآن قطرۀباران که چکد بر گل خیری
چون قطرۀ می بر لب معشوقۀ میخوار.
منوچهری.
گل زرد و گل خیری و بید باد شبگیری
ز فردوس آمدند امروز سبحان الذی اسری.
منوچهری.
و رجوع به خیری شود
وآن قطرۀباران که چکد بر گل خیری
چون قطرۀ می بر لب معشوقۀ میخوار.
منوچهری.
گل زرد و گل خیری و بید باد شبگیری
ز فردوس آمدند امروز سبحان الذی اسری.
منوچهری.
و رجوع به خیری شود
(گُ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان سرولایت بخش سرولایت شهرستان نیشابور که در 18هزارگزی شمال چکنه بالا واقع شده است. هوای آن معتدل و سکنه اش 509تن است. آب آنجا از قنات تأمین میشود. محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان کرباس بافی و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)
